ભારતના ભાગલા પહેલાના દિવસોમાં બક્રીડ પ્રસંગે તમામ ધનિક ગૃહોને બલિ ચડાવવામાં આવ્યા હતા. ફક્ત ગરીબ લોકો પૈસા જમા કરાવતા અને બકરા અથવા ઘેટાંને બલિ ચડાવતા હતા. જો કે, તે સમયે બકરા અને ઘેટાં એટલા મોંઘા નહોતા. આ તે સમય હતો જ્યારે મોટા પ્રાણીઓના ઉધિયા પર પ્રતિબંધ ન હતો અને ઉધિયા માટે ગાય અને ભેંસની પણ પસંદગી કરવામાં આવી હતી.

1857 ના બળવો પહેલાના વર્ષોમાં શહેરી વિસ્તારોમાં સાંપ્રદાયિક સુમેળને વધુ મજબૂત બનાવવાના ઉદ્દેશ્યથી આ પ્રતિબંધ કડક રીતે લાગુ કરવામાં આવ્યો હતો. બહાદુર શાહ ઝફરે સંભવત: આવી અફવાઓ સાંભળી હશે કે ઉત્તર ભારતમાં 1857 ના બળવોનું તોફાન જઈ રહ્યું હતું, પરંતુ તેમના પ્રજા તેને વધુ સારી રીતે જાણે છે.

આ પછી, વર્ષ 1880 ની મધ્યમાં, જ્યારે હિન્દુ-મુસ્લિમ સમુદાયો વચ્ચેની સ્પર્ધાને કારણે બંને પક્ષો વચ્ચે મુકાબલો થયો, ત્યારબાદ કિશનદાસ ગુરવાલા બાગ ખાતે યોજાનારા તારાવાલા ઈદ મિલન મેળો બંધ થઈ ગયો, પરંતુ બંને પક્ષો વચ્ચે શાંતિ સ્થાપિત થઈ. આ પછી ફરી એક વાર મેળાનો પ્રારંભ કરવામાં આવ્યો હતો.

પરંતુ ચાલીસ વર્ષ પછી, 1920 માં, સાંપ્રદાયિક સંવાદિતા ફરી એકવાર બંને બાજુ મુશ્કેલીમાં મૂકાઈ ગઈ, અને જામિયા મીલીયા યુનિવર્સિટીના સ્થાપકોમાંના એક, હાકીમ અજમલ ખાનના પ્રયત્નોનો કોઈ અસર થઈ નહીં, કેટલાક લોકો માને છે કે 1926 માં મહાન ચિકિત્સક હકીમ અજમલ ખાન. તેમના મૃત્યુનું કારણ એ પણ હતું કે તેની ઉંચાઈને એક મોટું નુકસાન સહન કરવું પડ્યું જેનો તે સહન કરી શક્યો નહીં.

બક્રીદ અને ઈદ-ઉલ-અઝહા સાથે જોડાયેલી બીજી બાબત એ છે કે ઓરંગઝેબના સમયમાં, ઉંચી જગ્યા પર બાંધવામાં આવેલી ઈદગાહની આજુબાજુ સૌથી વધુ બલિદાન આપવામાં આવ્યું હતું.ક કેટલાક લોકો હજી પણ કહે છે કે કુર્બન અલીની આત્મા હળવા થશે કારણ કે રાજધાની દિલ્હી કોઈ ગાયનું બલિદાન આપવામાં આવતું નથી.